در زیر: طومار ملکه مادر غرب ، نقاشی شده توسط Satake Eikai ، در دست گرفتن گلابی ژاپنی ، مجموعه ای از مجموعه Milton بنیاد Yuko Nii
منبع اطلاعات اولیه: ویکی پدیا و خانه حراج بونهامس:
</s></s>
ملکه مادر غرب الهه ای در دین و افسانه های چینی است ، همچنین از زمان های بسیار قدیم در کشورهای همسایه آسیا مانند ژاپن پرستش می شده است. اولین اطلاعات تاریخی در مورد او را می توان در کتیبه های استخوان اوراکل قرن پانزدهم قبل از میلاد جستجو کرد که در آن قربانی کردن یک "مادر غربی" ثبت شده است. او قبل از تائوئیسم سازمان یافته است. تنها از روی نام وی برخی از مهمترین خصوصیات وی آشکار می شود: او سلطنتی ، زن و با غرب در ارتباط است. او توزیع کننده سعادت ، طول عمر و سعادت ابدی بود که در قرن دوم پیش از میلاد اتفاق افتاد ، زمانی که مناطق شمالی و غربی چین به دلیل باز شدن جاده ابریشم توانستند بیشتر شناخته شوند.
از آنجا که او مظهر یین ، عالی ترین الهه و حاکم زنان متعالی بود ، دیده شد که ملکه مادر رابطه خاصی با همه زنان داشت. وی در بخش ابتدایی زندگی نامه نویسی Tu Kuang-ting ، مهمترین عملکردهای مادر ملکه را ذکر می کند:
"در بهشت ، در زیر بهشت ، در سه جهان و در ده جهت ،
همه زنانی که برای تعالی صعود می کنند و راهی را به دست می آورند ، وابستگان او هستند. "
ممکن است کسی او را مریم ، ملکه مادر مسیحیت یا حوا ، مادر بشریت قلمداد کند.
گفته می شود که ملکه آسیایی مادر غربی از همه زنهای دائوئیست جهان ، چه انسانهای کامل و چه خواسته ها ، مراقبت می کند. نویسندگان تنگ غالباً در شعرهایی درباره زنان دائوئیست به او اشاره می كنند. مطابق با دیدگاه شانگ چینگ که توسط Tu بیان شد ، او به عنوان قاضی معلم ، ثبت کننده و نگهبان زنان م femaleمن ظاهر می شود. اشکال او منعکس کننده تعاریف تو است.
مادر چینی به ویژه مورد توجه زنان چینی قرار می گرفت که هنجار اجتماعی زن مطیع را نشان نمی دادند.
در سال 2016 یک طومار ژاپنی توسط Satake Eikai به مبلغ 16،250 پوند (21526 دلار آمریکا) فروخته شد که ملکه مادر غرب را به تصویر می کشد
Satake Eikai در خانواده ای از لاك كنندگان در واكاماتسو ، استان موتسو متولد شد ، قبل از سفر به ادو ، تحصیلات خود را زیر نظر یك هنرمند محلی آغاز كرد و به عنوان شاگرد اصلی Tani Bunchō درآمد. از سال 1838 او به عنوان نگهدارنده خانواده Ii ، Lords of Hikone خدمت کرد ، و به درجه افتخاری Hōgen رسید و انجمن خود را ادامه داد حتی پس از ترور Ii Naosuke در 1860. مانند Bunchō او به طیف وسیعی از سبک های مختلف نقاشی از جمله Maruyama تسلط داشت شیوه منظره sinified-inflected-Shijō که در اینجا مشاهده می شود.