کتاب 8 ، بهشت ​​گمشده

که در آن میلتون از طریق آدم هیبت جهان را ابراز می کند

</s></s>

وقتی این قاب خوب ، این دنیا را می بینم [15]
از Heav'n و Earth متشکل ، و محاسبه ،
قدر آنها ، این زمین یک لکه ، یک دانه است ،
یک اتم ، با Firmament مقایسه می شود
و همه او NUMBER ر STARRS که به نظر می رسد rowle
فضاهای نامفهوم (برای چنین [20]
فاصله آنها بحث می کند و بازگشت سریع است
روزانه) meerly به داوری نور
دور این کره مات ، این نقطه دقیق ،
یک شبانه روز ؛ در همه نظرسنجی ها
علاوه بر این ، استدلال من اغلب تحسین نیست ، [25]
چگونه طبیعت عاقل و مقرون به صرفه می تواند مرتکب شود
چنین تناسباتی ، با دست اضافی
بسیاری از بدن نجیب تر برای ایجاد ،
بسیار بیشتر از این یکبار استفاده ،
برای درخواستها و درخواستهای مهم Orbs [30]
چنین انقلابی بی قرار روز به روز
تکرار شده ، در حالی که زمین کم تحرک ،
این بهتر ممکن است با حرکت قطب نما ،
با نجیب تر از خودش خدمت می کند ، به دست می آورد
پایان او بدون کمترین حرکت و بازیافت ، [35]
همانطور که ادای احترام چنین سفر بی نظیری را به ارمغان آورد
از سرعت غیرمادی ، گرما و نور او ؛
سرعت ، برای توصیف سرعت که تعداد آن خراب است.